Πώς να τα πω όλα αυτά;

Τόσα πράγματα που έχω στο κεφάλι που και πως να τα εκφράσω... Θα μπορούσε κανείς να με παρεξηγήσει και να με θεωρήσει σκεπτόμενη αλλά δεν είμαι. Είμαι μία μπερδεμένη ύπαρξη. Τόσο μπερδεμένη που δεν μπορώ να ξεχωρίσω τι είναι αυτό που πραγματικά θέλω σε σχέση με αυτό που μου λένε οι άλλοι ότι θέλω, τι είναι αυτό που έχω ανάγκη σε σχέση με αυτό που προσπαθούν οι άλλοι να μου περάσουν ότι έχω ανάγκη...

Τόσα πολλα συναισθήματα, τόσες πολλές σκέψεις που αν αποτυπώνονταν σε χαρτί θα έμοιαζαν σίγουρα με μουντζούρες. Αυτές οι μουτζούρες προς το παρόν όμως είναι μέσα στο κεφάλι μου και δεν με αφήνουν να ησυχάσω. Δεν ξερω αν ήμουν και ποτέ χωρίς τέτοιες στο κεφάλι μου αλλά σίγουρα ήταν πολύ λιγότερες.

Η ζωή μου συνήθιζε να είναι πιο απλή. Τα πράγματα μέσα σε αυτή πιο ξεκάθαρα και οι άνθρωποι ήταν όλοι όπως θα έπρεπε να είναι. Τώρα ίσως να άλλαξα εγώ και να φαίνονται όλα διαφορετικά. Ίσως να άλλαξαν οι άλλοι. Ίσως να άλλαξαν και οι δυό μεταβλητές. Πάντως η ζωή δεν είναι το ίδιο απλή...

Όλα αυτά που σκέφτομαι και νιώθω δεν μπορώ να να εκφράσω με λίγες γραμμές σε ένα κείμενο. Ούτε καν με εικόνες που το άθροισμά τους σε λέξεις ξεπερνά τις χίλιες! Πώς να πω όλα αυτά που νιώθω και σκέφτομαι; Πώς να εκφράσω και την πιο μικρή πτυχή των συναισθημάτων μου που με κάνουν να λειτουργώ με συγκεκριμένο τρόπο;

Ούτε στον ίδιο τον εαυτό μου δεν μπορώ...

Κλασική περίπτωση... απάτης!

Η ζωή κάνει κύκλους! Ισχύει... Όλες οι ιστορίες στο βάθος τους είναι ίδιες. Aπλά αλλάζουν οι πρωταγωνιστές και το background! Όλες ξεκινούν κάπως έτσι...

Ένα κορίτσι γνωρίζει ένα αγόρι. Δεν πιστεύει ότι αξίζει να τον αγαπήσει. Το αγόρι ερωετεύεται το κορίτσι και κολλάει μαζί του και κάνει τα πάντα να την πείσει ότι αξίζει. Το κορίτσι αργά ή γρήγορα πιστεύει όσα λέει το αγόρι και τον αγαπάει τελικά. Τότε το αγόρι σιγουρεύεται και βαριέται με το κορίτσι και βρίσκει νέο κορίτσι να ερωτευτεί και να προσπαθήσει να το πείσει....

Η διαφορά σε κάποιες από τις ιστορίες είναι ότι κάποια αγόρια εκτιμούν το πρώτο κορίτσι και πριν ερωτευτούν το δεύτερο εξηγούν ότι κάτι πάει στραβά. Σε κάποιες άλλες όμως περιπτώσεις, καλή ώρα, το αγόρι δεν σέβεται το κορίτσι και λέει ψέματα. Τόσα ψέματα που στο τέλος μπερδεύεται και το ίδιο μέσα σε αυτά και το αποτέλεσμα είναι να πληγωθούν άνθρωποι. Ο αριθμός των πληγέντων είναι ανάλογος με το πόσοι πιστέψανε ή είχαν την ανάγκη να πιστέψουν τα ψέματα.

Σημασία έχει όμως πως αυτό είναι μία κλασική περίπτωση... απάτης και δεν χρειάζεται να σε πάει πίσω απλά να σε δυναμώσει και να σε πείσει ότι ο καθένας τελικά παίρνει ότι του αξίζει!!! Αν κάτι σε πληγώνει πάει να πει ότι δεν κάνει για σένα. Γιατί η αγάπη είναι πολύ πιο απλή απ' ότι θέλουμε να την περιγράφουμε.

Δύο άνθρωποι που αγαπιούνται αληθινά και πολύ δεν βλέπουν εμπόδια, μόνο δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσουν μαζί. Η αγάπη είναι ωραίο συναίσθημα και δεν πληγώνει. Πληγώνουν όλα αυτά που οι άνθρωποι θέλουν να βαφτίζουν αγάπη. Πληγώνουν τα "αληθινά" ψέματα...

Υπάρχουν βέβαια και οι ιστορίες αγάπης με happy end αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο!

Η σελίδα γύρισε...

Έτσι απλά, χωρίς πολλά λόγια! Πατώντας απλά ένα κουμπί unfollow από τη ζωή μου. Κάνοντάς σε unfriend στην καρδιά μου και block στο μυαλό μου. Άλλωστε είχαν μείνει πια τα τυπικά. Η όλη διαδικασία είχε ξεκινήσει καιρό πριν, πολύ πριν καν ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση.

Δεν λέω με παίδεψες πολύ διάολε αλλά τελικά κατάφερα να παιλέψω με τα δαιμόνια που έκρυβα μέσα μου και σε νίκησα. Σε νίκησα σε μία μάχη που ήταν άνιση. Σε ξεγύμνωσα και σε άφησα μπροστά μου έτσι γυμνό και απομυθοποιημένο...

Σε νίκησα! Η σελίδα γύρισε και ένα καινούριο κεφάλαιο θα ξεκινήσει. Δεν θα είναι εύκολο αλλά θα είναι ένα κεφάλαιο χωρίς ψέματα.

Μέχρι χθες με κρατούσες αγκαλιά και μου έλεγες σ'αγαπώ αλλά με δυσκολία μπορώ να πιστέψω ότι το εννοούσες. Ίσως είναι καλύτερα για σένα να μην το εννούσες για να σου είναι πιο εύκολο. Δεν με νοιάζει όμως κιόλας. Εγώ μαζί σου τελείωσα...

Μια από τα ίδια; Δεν ξέρω, έτσι μοιάζει. Αλλά δεν είμαι σίγουρη

Αυτή τη φορά έχω χωθεί πιο πολύ από ποτέ μέσα στα σκατά και το τρελό είναι ότι δεν βιάζομαι να βγω από αυτά. Άραγε να είμαι τρελή; Έτσι νιώθουν οι τρελοί;

Λειτουργώ αυτοκαταστροφικά, το ξέρω, το βλέπω και το αφήνω να εξελίσσεται. Μέχρι που, δεν ξέρω. Μέχρι εκεί που δεν θα αντέχω άλλο ή που οι γύρω μου δεν θα με αντέχουν άλλο.

Άκουσα τον χτύπο της πτώσης μου στον συναισθηματικό πάτο. Δεν πόνεσα, δεν ένιωσα την πτώση, μόνο άκουσα εκείνο το εκκωφαντικό "γκντουπ" που τραβάει την προσοχή. Κυρίως την προσοχή των άλλων απ' ότι φαίνεται όμως γιατί εγώ έμεινα απερίσπαστη σε αυτό που έκανα και πριν. Τι είναι αυτό;

Κάτι που μέσα στο μυαλό μου το ονομάζω αγάπη αλλά μάλλον δεν είναι. Δεν μπορεί να είναι. Δεν μπορεί η αγάπη να πληγώνει τόσο πολύ, δεν μπορεί να τελειώνει έτσι, δεν μπορεί να μην σου αφήνει τίποτα.

Θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο, θα το ήθελα να είναι πιο ξεκάθαρο το τοπίο. Θα ήθελα να ήξερα ότι αύριο θα ξυπνήσω και θα είμαι καλά, ότι θα ξέρω τι θέλω και αυτό που νιώθω και σκέφτομαι θα είναι ίδιο με αυτό που εκφράζω. Τώρα είναι περίπου ίδιο και κάθε φορά αλλάζει ανάλογα με τα ερεθίσματα που δέχομαι.

Ίσως να μην θέλω να αφήσω τον εαυτό μου να να βυθιστεί στο τίποτα, ίσως προσπαθώ να μην τον πληγώσω λέγοντάς του πως δεν ήταν όλα όπως τα περίμενε, ότι δεν άξιζε, ότι δεν πήρε ότι έδωσε.

Δεν ξέρω αν είναι απλά εγωισμός και το γεγονός ότι δεν δέχομαι να ήταν κάτι λιγότερο από αυτό που πίστεψα η όλη ιστορία. Θα ήθελα να είναι αλλά μπορεί να μην είναι και απλά κάνω πως δεν το βλέπω.

Κι εκεί έρχεται το καλό αγγελάκι και λέει: Κι αν όντως υπάρχει μια τέτοια αγάπη που ξέρει να κρύβεται καλά κι απλά θέλει τον χρόνο της να βγει στην επιφάνεια; Κι εκεί έρχεται το κακό αγγελάκι και λέει: Η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που δεν μπορεί να κρυφτεί. Αν δεν την βλέπεις είναι γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει!

Κάτσε εσύ τώρα και βγάλει άκρη με τα αγγελάκια και τα παπαγαλάκια. Κάτσε και βρες την φωνή της καρδιάς σου μέσα σε τόση φασαρία. Κάτσε να περιμένεις να δεις τι θα γίνει και η ζωή να τρέχει χωρίς εσένα...

Ας ήξερα τουλάχιστον ότι άξιζε τον κόπο να κάτσω για πάντα! Ας ήξερα τον τρόπο να βρω την άκρη στο κουβάρι... Μια από τα ίδια; Δεν ξέρω έτσι μοιάζει. Αλλά δεν είμαι σίγουρη.

Birthday girl!

Ήρθαν κι αυτά τα άτιμα τα 25! Δεν μπορώ να πω ότι δεν το περίμενα αλλά σίγουρα δεν ανυπομονούσα κιόλας να τα φτάσω αφού πνευματικά έχω μείνει ακόμα στην ηλικία των 20. Το μυαλό μου ίσως να έχει ωριμάσει σε κάποια θέματα αλλά το πνεύμα μου είναι ακόμα λίγο μετά την εφηβεία...

Πάντως η χρονιά αυτή που έρχεται είναι ορόσημο για την υπόλοιπη ζωή μου, χωρίς να έχει ιδιαίτερη σημασία το γιατί και το πως. Ξεκίνησε άλλωστε τόσο όμορφα όσο θέλω να είναι και η υπόλοιπη χρονιά αλλά και η υπόλοιπη ζωή μου...

Χθες, ήμουν το birthday girl σε ένα surprise party που για μένα σημαίνει πιο πολλά από μια απλή γιορτή. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάτι καλύτερο γιατί τελικά δεν έχει σημασία που είσαι και τι κάνεις αλλά με ποιον είσαι και με ποιον το κάνεις. Και χθες ήμουν με ανθρώπους που αγαπώ και πέρασα τα πιο όμορφα γενέθλια.

Τα είχα όλα... Μπαλόνια με αστείες, ειλικρινείς και αγαπημένες ευχές να κατακλίζουν το χώρο, φαγητά φτιαγμένα με τα πιο αγνά υλικά και από τους καλύτερους chef, ποτά προσεκτικά επιλεγμένα από τους ειδικούς, μουσική από τους καλύτερους dj's και φυσικά την καλύτερη παρέα!!! Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όλους μαζί και καθέναν ξεχωριστά!

Today is the firts day of the rest of my life... και θέλω να έχω πάντα στη ζωή μου ανθρώπους σαν κι εσάς!

Μ. Πατέλη: Μόλις 21 κι όμως ντύνει τις μεγαλύτερες Ελληνίδες star! Ti λέει η ίδια στο TLIFE

Δέσποινα Βανδή, Τάμτα, Ζέτα Μακρυπούλια, Νάντια Μπουλέ, Έρρικα Πρεζεράκου, Αγγελική Ηλιάδη... Αυτές είναι μόνο μερικές από τις star τις οποίες έχει ντύσει η Μαρία Πατέλη. Η νεαρή σχεδιάστρια που παρά την ηλικία της έχει καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις αλλά και την αναγνώριση μέσα στο χώρο της. Το TLIFE βρήκε λίγο πριν ξεκινήσει την φωτογράφηση για την τελευταία της συλλογή και μας τα είπε όλα...



Τι είναι αυτό που σε έκανε να αποφασίσεις ότι θέλεις να κάνεις αυτή τη δουλειά;
Δεν μπορώ να σου πω κάτι συγκεκριμένο, από πολύ νωρίς ,το είχα ήδη αποφασίσει! Δεν μπορώ να με φανταστώ να κάνω κάτι άλλο..Πάντα σχεδίαζα..Είναι το χόμπι μου που έγινε η δουλειά μου,  που ίσως δεν βαριέμαι ποτέ!

Πως νιώθεις που αν και τόσο νέα έχεις καταφέρει να δουλέψεις με μεγάλες star της ελληνικής showbiz;
Είναι πολύ σημαντικό να με επιλέγουν αυτές οι γυναίκες. Χαίρομαι που είχα τέτοια ανταπόκριση απ την πρώτη μου συλλογή! Είναι μια επιβεβαίωση ακόμη για την δουλειά μου κι έτσι συνεχίζω πιο δυναμικά.



Σε έχουν αντιμετωπίσει περίεργα ή με αμφισβήτηση λόγω ηλικίας;
Όχι!! Ίσα ίσα είναι ωραίο να είμαι η μικρή!! Αλλά δεν νομίζω ότι παίζει ρόλο η ηλικία, όταν είσαι σωστός στην δουλειά σου και ξέρεις τι θέλεις κερδίζεις την εμπιστοσύνη κ την εκτίμηση ανθρώπων που είναι χρόνια στο χώρο!!

Πως ένιωσες την πρώτη φορά που έδωσες ένα από τα κομμάτια σου σε μία διάσημη και ποια ήταν αυτή;
Ήταν η Ζέτα Μακρυπούλια! Ξαφνικά βλέπω ρούχο μου σε ένα πολύ μεγάλο περιοδικό το Status και να το φοράει μια από τις ωραιότερες Ελληνίδες,!! ‘Ήταν μαγικό γιατί ήταν απ τα πρώτα πρώτα σχέδια μου, που υλοποιήθηκαν!



Τι προσόντα πιστεύεις ότι πρέπει να έχει κάποιος για να καταξιωθεί στο αντικείμενο που έχεις διαλέξει;
Πάνω απ όλα πρέπει να το λατρεύεις!!! Για να μπορείς να αποδώσεις πρέπει να έχεις όρεξη για δουλειά, αλλιώς δεν γίνεται τίποτα!

Ένιωσες ποτέ ότι θέλεις να τα παρατήσεις όλα και να ασχοληθείς με κάτι άλλο;
Όχι! Δεν αφήνω τις δυσκολίες να σταθούν εμπόδιο σε αυτό που θέλω να κάνω, δεν τις υπολογίζω. Από μικρή είχα αποφασίσει τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου και είμαι αποφασισμένη να δουλέψω σκληρά και να κυνηγήσω το όνειρό μου για να πετύχω.



Τι σου δίνει έμπνευση;
Έμπνευση μπορώ να πάρω απ΄ τα πάντα..! Από ένα ύφασμα, ένα υλικό, μια εικόνα, από ένα άνθρωπο που θα δω στον δρόμο! Και φυσικά απ΄ την μουσική, η μουσική με ταξιδεύει σε ένα άλλο κόσμο!

Τα ρούχα σου είναι κι ένας τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων σου; Άμα δει κάποιος μία καινούρια κολεξιόν σου θα καταλάβει σε τι διάθεση είσαι;
Σίγουρα!!!Αυτά τα δυο συνδέονται 100%! Ανάλογα με το πώς αισθάνομαι , σχεδιάζω κιόλας! Κάθε σχέδιο είναι μοναδικό, όπως και τα συναισθήματα εκείνη την στιγμή!



Μίλησε μας για την τελευταία σου συλλογή…
Η τελευταία συλλογή μου είναι για το Α/W 2011-12 .. Κυριαρχεί το μαύρο!! Διαφάνιες, δέρμα που μοιάζει με δαντέλα, κρόσσια, λαμπερά handmade pieces και φυσικά κόκκινες και λεοπαρ πινελιές!

Πιστεύεις ότι οι ελληνίδες είναι καλοντυμένες γενικά;
Θεωρώ ότι οι Έλληνιδες έχουν αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια, προσέχουν πολύ περισσότερο απ’ ότι παλιά τον εαυτό τους! Έχουν αρχίσει να ενημερώνονται πιο πολύ για το στυλ τους.



Δουλεύεις σκληρά και πολύ. Χρόνο για τους φίλους και για να κάνεις πράγματα που κάνουν άλλα παιδιά της ηλικίας σου έχεις;
Κάνω αυτό π πάντα ήθελα, δεν μου λείπει απολύτως τίποτα! Η αλήθεια είναι ότι οι φίλοι μου, σπουδάζουν ακόμα και έχουμε λίγο διαφορετικούς ρυθμούς. Αλλά το θέμα είναι ότι πάντα υπάρχει χρόνος να βρισκόμαστε!!

Είσαι από την Κέρκυρα και μένεις μακριά από τους δικούς σου; Πόσο δύσκολο είναι αυτό για κάποιον που κάνει ξεκίνημα στην καριέρα του;
Είμαι απ’ τα 17 μου στην Αθήνα κι έχω συνηθίσει! Το δύσκολο κομμάτι είναι ότι μου λείπουν αλλά μιλάω όλη μέρα στο τηλέφωνο και skype , οπότε η απόσταση μειώνεται!!

Οι γονείς σου σε έχουν στηρίξει σε όλο αυτό που κάνεις;
Αν δεν είχα τους γονείς μου και αν δεν πίστευαν σε μένα δεν θα τα είχα καταφέρει!! Με στηρίζουν στα πάντα, απ’ την πρώτη στιγμή, όποτε τους χρειαστώ είναι δίπλα μου!!Το ότι είναι μικροί σε ηλικία, πιστεύω παίζει πολύ σημαντικό ρόλο γιατί με καταλαβαίνουν απόλυτα!

Ποιο είναι για σένα η απόλυτη καταξίωση στον επαγγελματικό τομέα; Μέχρι που θέλεις να φτάσεις;
Δεν σκέφτομαι μέχρι που θέλω να φτάσω! Κάνω μικρά και σταθερά βήματα.. Καταξίωση θα ήταν να μπορώ να συνεχίσω να κάνω αυτή την δουλειά και να μπορώ να ζήσω απ’ αυτή!



Υπάρχει κάτι που να σου έχει μείνει έντονα από την συνεργασία σου με κάποια διάσημη star;
Ναι! Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να πιστέψω πώς μία πολύ πολύ ΗΟΤ γυναίκα καλλιτέχνης, κούκλα και με τέλειο σώμα αισθάνθηκε ανασφάλεια…… ευτυχώς ήτανε για λίγο!!!!! Και από την άλλη με εντυπωσίασε η Τάμτα επειδή εμπιστεύεται τυφλά την στυλίστριά της, ξέρει ακριβώς τι θέλει και τι της πηγαίνει και τα ρούχα γίνονται πάνω της χωρίς καν πρόβα! απλά μαγικό!!

by TLIFE

Κι όμως πάντα ξέρεις την αλήθεια!

Κι όμως! Πάντα ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος και τις περισσότερες φορές που θα σε οδηγήσουν κιόλας. Πάντα ξέρεις αλλά κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Βρίσκεις δικαιολογίες για να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα! Η λογική σου σού λέει τι ακριβώς πρέπει να κάνεις κι εσύ ακολουθείς ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση.

Αυτό κάνω κι εγώ... Ακολουθώ ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτό που μου λέει η λογική μου. Χωρίς να μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο επιλέγω να μην την ακούω. Βάζω στο pause την φωνή της συνείδησης και προχωράω, στο πουθενά με βάρκα την ελπίδα!

Όταν όμως η ελπίδα πεθάνει, θα πάρει μαζί της κι άλλα πράγματα που ίσως είναι ουσιαστικά. Ίσως και όχι, ποτέ δεν ξέρεις αν άξιζε τον κόπο να θυσιάσεις κάτι αν δεν ολοκληρωθεί πρώτα. Ξέρεις όμως ότι δεν θα έπρεπε να το αρχίσεις. Όταν το κάνεις, απλά συνεχίζεις για να μην σε πουν λιποτάκτη. Το "ποτέ δεν είναι αργά" ακούγεται βερεσέ σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συνεχίσεις το κολύμπι!

Η αλήθεια όμως θα στοιχειώνει πάντα την καρδιά σου. Όσο κι αν την κουκουλώσεις, πάντα θα υπάρχει! Θα στην στήνει στη γωνιά όταν θα σε βρίσκει ευάλωτο. Θα σε κάνει κομμάτια και θα σε αναγκάζει να τα μαζέψεις πάλι ένα ένα και να ξεκινήσεις από την αρχή και μετά θα λες στον εαυτό σου: "Κι όμως πάντα ήξερα την αλήθεια".