27.2.13

Χ. Μενιδιάτης: ''Όταν ο πατέρας μου ήταν βαριά άρρωστος μαθαίναμε ότι η σύζυγός μου είναι έγκυος''

Ο Χρήστος Μενιδιάτης είναι από τους ανθρώπους που εκτιμάς πιο πολύ όταν τους γνωρίσεις. Το ταλέντο του είναι αναμφίβολα κάτι που τον κάνει να ξεχωρίζει στην πορεία του στο λαϊκό τραγούδι αλλά είναι και η ποιότητα που έχει σαν χαρακτήρας. Αξιοπρεπής, σεμνός και κατασταλαγμένος. Μας υποδέχτηκε με χαρά στο καμαρίνι του στο Vox όπου εμφανίζεται με τον Πάνο Καλλίδη και την Στέλλα Καλλή.

Τον συναντήσαμε λίγο πριν βγει για το πρόγραμμά του και εισπράξει το πολύ θερμό χειροκρότημα του κοινού σε ένα σχήμα που συνεχίζει με επιτυχία για δεύτερη χρονιά! Λίγες μόλις μέρες πριν έρθει στον κόσμο το πρώτο του παιδάκι με την Νάνσυ Μπίσια μας μιλάει για τα συναισθήματά του, για το γεγονός ότι συνέπεσε αυτή η ευχάριστη είδηση με την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του, τον θάνατο του πατέρα του αλλά για την αγάπη του για το τραγούδι...

Ας αρχίσουμε από τα ευχάριστα! Σε λίγες ημέρες περιμένετε το πρώτο σας παιδάκι. Ποια είναι τα συναισθήματά σας;

Τι συναισθήματα; Μόνο χαρά! Προσμονή, αγωνία αλλά και ψυχραιμία. Νομίζω ότι όλη αυτή η διαδικασία έχει να κάνει πιο πολύ με τη γυναίκα που έχει μέσα στο σώμα της το παιδί και βιώνει όλη αυτή η κατάσταση. Εγώ, φαντάζομαι, μόλις έρθει στη ζωή και το πάρω στα χέρια μου εκεί μάλλον θα τρελαθώ. (γελάει)

Δεν έχετε άγχος και φόβους;
Όχι. Γενικά στη ζωή μου δεν αγχώνομαι εύκολα και ούτε και φοβάμαι και εύκολα.

Ήταν κάτι το οποίο το θέλατε και το είχατε προγραμματίσει ή απλά προέκυψε;

Εντάξει, είμαι πέντε χρόνια παντρεμένος... Θεωρήσαμε ότι ήταν πλέον ήταν και η κατάλληλη στιγμή η σχέση μας, ο γάμος μας να ολοκληρωθεί μέσα από τον ερχομό ενός παιδιού.

Θέλετε μια μεγάλη οικογένεια;
Ό,τι πει ο Θεός.

Αυτή η εγκυμοσύνη συνέπεσε με ένα πολύ δύσκολο γεγονός για τη ζωή σας, την απώλεια του πατέρα σας.
Ναι και μάλιστα ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα. Όταν πλέον τα πράγματα είχαν πάρει άσχημη τροπή στην υγεία του πατέρα μου μαθαίναμε ότι η σύζυγός μου ήταν ήταν έγκυος. Πραγματικά πολύ ανάμεικτα συναισθήματα. Η ζωή και ο θάνατος στα μάτια μου ήρθαν ξαφνικά πάρα πολύ έντονα μπροστά μου.

Εκεί συνειδητοποιήσατε λίγο τον κύκλο της ζωής; Σας έκανε να το περάσετε λίγο πιο εύκολα;
Όχι, σίγουρα όχι. Καμία απώλεια κάποιας ζωής δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από τον ερχομό μιας άλλης. Είναι δύο ξεχωριστά γεγονότα, το ένα είναι απλώς πολύ δυσάρεστο και το άλλο πολύ ευχάριστο. Δεν έρχεται όμως το ένα για να κάνει τον πόνο λιγότερο.

Το όνομα που κουβαλάτε θεωρείται βαρύ φορτίο από εσάς;
Εντάξει, δεν το είδα όμως έτσι. Σίγουρα είναι βαρύ φορτίο. Ο πατέρας μου ανήκει στην κατηγορία των τραγουδιστών που έγραψαν μεγάλη ιστορία πάνω στο λαϊκό τραγούδι. Άφησε πραγματικά πίσω του πολλές επιτυχίες, πολλά τραγούδια που θα τα ακούμε μέχρι να φύγουμε κι εμείς. Δεν το είδα ποτέ έτσι γιατί εγώ είμαι ένας άλλος άνθρωπος και ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός. Όταν μπήκα σε αυτό το χώρο ήθελα αν κάνω κάτι δικό μου. Σίγουρα οι συμβουλές του πατέρα μου ήταν πολύ σημαντικές. Το ότι είχα έναν άνθρωπο με τόση μεγάλη πείρα ήταν θετικό για μένα αλλά προσπάθησα να μην περπατήσω πάνω στα δικά του χνάρια.
Το γεγονός ότι ο πατέρας σας ήταν τραγουδιστής πιστεύετε ότι έκανε την πορεία σας μονόδρομο;
Όχι, εμένα μου βγήκε σε σχετικά μεγάλη ηλικία αφού είχα ολοκληρώσει και τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο. Εκεί κάπου στα φοιτητικά μου χρόνια άρχισε σιγά μέσα μου να εκδηλώνεται η αγάπη για το τραγούδι. Τελικά, αυτή η αγάπη εκδηλώθηκε μέσα από την απόφαση μου να ασχοληθώ επαγγελματικά.

Τώρα θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας να κάνει κάτι άλλο; Όχι. Σε καμία περίπτωση.

Το ότι ο πατέρας σας έχει τόσο σπουδαία καριέρα σας έδωσε στο ξεκίνημά σας ένα avantage. Λειτούργησε θετικά στην πορεία ή σας δυσκόλεψε κιόλας;
Κατ' αρχήν είναι θετικό γιατί σίγουρα άνοιξαν κάποιες πόρτες. Αυτό είναι δεδομένο. Το ότι ήμουν ο γιος του Μιχάλη Μενιδιάτη ήταν σημείο αναφοράς αλλά αυτό δεν λέει τίποτα. Αυτό ισχύει μόνο για την αρχή. Μετά, πρέπει με τα χρόνια να δείξεις ότι κάτι μπορείς να δώσεις κι εσύ, ότι κάτι μπορείς να δείξεις από το ταλέντο σου.

Πότε ένας τραγουδιστής πρέπει να θεωρείται καταξιωμένος;
Ποτέ! (γελάει) Αν πιστέψει ότι είναι καταξιωμένος τότε σημαίνει ότι πρέπει να αποσυρθεί. Αν ρωτήσετε και μεγάλους πολύ φτασμένους καλλιτέχνες θα σας πούνε ότι δεν αισθάνονται ότι φτάσανε στο ανώτερο σημείο στο οποίο μπορούν να φτάσουν και ότι ακόμα έχει δρόμο μπροστά.

Πιστεύετε ότι στην εποχή της κρίσης, επειδή λένε ότι σε δύσκολες οικονομικές συγκυρίες η ανάπτυξη της τέχνης πηγαίνει αντιστρόφως ανάλογα, είναι καλή στιγμή για να ξεκινήσει ένας νέος τραγουδιστής;

Ανάλογα τι έχει στο μυαλό του να κάνει. Αν έχει στο μυαλό του προβολή, μεγάλα μεροκάματα, πολλά λεφτά και πορεία ετών στο τραγούδι τότε σίγουρα είναι πολύ δύσκολο. Ωστόσο, αν ένας άνθρωπος θέλει να κάνει κάτι επειδή το αγαπάει, χωρίς αν βλέπει πέρα από αυτό, τότε σίγουρα. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να πει σε κάποιον μην ξεκινήσεις να κάνεις κάτι που αγαπάς πάρα πολύ.


Πλέον έχουμε δει τραγουδιστές να ξεκινάνε με εργαλεία μόνο το internet όπως ο Παντελής Παντελίδης. Έχετε δηλώσει σε συνέντευξή σας ότι σας αρέσει.
Ναι. Μου άρεσε πολύ συγκεκριμένα ο τρόπος με τον οποίο αυτό το παιδί έδειξε τη δουλειά του, έδειξε τη φωνή του, έδειξε τα τραγούδια του. Με πάρα πολύ απλό τρόπο, πήρε την κιθάρα του, κάθισε μέσα στο δωμάτιό του, τραγούδησε τραγούδια τα οποία φάνηκε ότι τα έχει γράψει από προσωπικά βιώματα και αυτό ο κόσμος το “άρπαξε”, του άρεσε. Από εκεί ήρθε και η μεγάλη επιτυχία.

Βλέπουμε πάντως τα social media να παίζουν μεγάλο ρόλο.
Βέβαια, είναι τεράστια δύναμη!

Εσείς ασχολείστε με αυτά; Μπαίνετε στο internet;
Από καθόλου έως πάρα πολύ λίγο. Έχω facebook αλλά ασχολούμαι πάρα πάρα πολύ λίγο. Μάλλον δεν το έχω αν και πρέπει γιατί πραγματικά η δύναμή τους είναι τεράστια πλέον ωστόσο δεν είναι ότι καλύτερο για μένα. (γελάει)

By TLIFE

22.2.13

Ο Π. Καλλίδης αποκαλύπτει αν θα παντρευτεί και μιλάει για την κρίση και τις γυναίκες της ζωής του!

Η επιτυχία του Πάνου Kαλλίδη στο Vox συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά! Μαζί με τον Χρήστο Μενιδιάτη και την Στέλλα Καλλή έχουν φτιάξει έναν νεανικό και καθαρά λαϊκό πρόγραμμα το οποίο έχει αγαπηθεί από το κοινό. Το διαπιστώσαμε κι εμείς στο TLIFE πηγαίνοντας μία Πέμπτη βράδυ να τους ακούσουμε.

Λουλουδοπόλεμος, χορός μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και το κοινό να τραγουδάει μαζί με τον Πάνο και τους άλλους καλλιτέχνες του σχήματος κάθε επιτυχία. Λίγο μετά το πρώτο πρόγραμμα, τρυπώσαμε στα καμαρίνια. Μας υποδέχτηκε ο Πάνος με το γνωστό κέφι και διάθεση για χιούμορ και κουβέντα! Στην συζήτηση που ακολούθησε μας αποκάλυψε πολλά...

Mίλησε στο TLIFE για τις γυναίκες της ζωής του, την σύντροφό του, Λεάννα Μάρκογλου και τις δύο κόρες τους, για τα σχέδια γάμου, την επιθυμία να αποκτήσει αγοράκι, για την μεγάλη επιτυχία του σχήματος, για το αν θα έπαιρνε μέρος στο Dancing with the stars κι πολλά ακόμα.

Υπάρχει πολύ ενέργεια και κέφι στο πρόγραμμα και διασκεδάζεις κι εσύ είδαμε! Σου δίνει ενέργεια ο κόσμος ή είσαι έτσι σαν άνθρωπος;

Είναι και η μέρα σήμερα ξεχωριστή γιατί είναι τα παιδιά από το TLIFE κάτω. Για μένα είναι μια ξεχωριστή μέρα κι έτσι έχω κι εγώ κέφια.

Υπάρχουν μέρες πού είσαι λίγο μουρτζούφλης και άκεφος;

Πάρα πολλές φορές! Όταν ο άνθρωπος μεγαλώνει παύει πλέον να βγάζει την όρεξη που είχε πιτσιρικάς στην δουλειά του. Τώρα πλέον έχει μείνει ο επαγγελματισμός και η υποχρέωση να κάνω τον κόσμο να περάσει καλά. Γιατί είναι λειτούργημα η δουλειά μας όταν αυτές τις μέρες ο κόσμος έχει τις μαύρες του και έχει λίγα λεφτάκια να ξοδέψει και αυτά τα λεφτάκια που βγαίνει να τα ξοδέψει πρέπει να τα χαρεί. Άρα υποχρεωμένος να τον κάνω να περάσει καλά, είμαι δεν είμαι εδώ κι εφόσον αυτή είναι η δουλειά μου, να ξεχνάω τα πάντα και τα προβλήματά μου στην πίστα, είμαι εκεί.

Ο κόσμος έχει μεγάλη ανταπόκριση. Αυτό σε γεμίζει ενέργεια;
Βέβαια! Είναι κάτι που επιβραβεύει τις προσπάθειές σου και λες ότι “εντάξει, οκ το έκανα καλά και σήμερα. Πέτυχε και σήμερα. Να συνεχίσω έτσι”. Εγώ είμαι από τα άτομα που τα παίρνω τα μηνύματα εύκολα από τον κόσμο. Όταν κάτι δεν αρέσει στον κόσμο το παίρνω το μήνυμα. Υπήρχαν φορές που κάποιο τραγούδι που είπα δεν άρεσε στον κόσμο και έτσι δεν το ξαναείπα ή υπήρχε φορά που κάποιο τραγούδι που έβγαλα δισκογραφικά να μην άρεσε και το άλλαξα κατευθείαν, έβγαλα καινούριο. Τα μηνύματα τα πιάνω και νομίζω ότι αυτό είναι ένα προτέρημα στον καλλιτέχνη, να μπορεί να σκέφτεται και να μην κοιτάζει μόνο την φωνή του και το πως θα τραγουδήσει ή μόνο το πως θα εμφανιστεί. Να κοιτάει λίγο και την απήχηση που έχει στον κόσμο και το τι θέλει ο κόσμος, τον παλμό, την μόδα, όλα αυτά...

Το δικό σας σχήμα είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα φέτος ενώ άλλα κατεβαίνουν γρήγορα. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Είμαστε διαφορετικοί πάστα καλλιτεχνών εμείς. Είμαστε από αυτούς που τραγουδάνε μεγάλη σεζόν και σε μικρά μαγαζιά. Σε αριθμό όμως κόσμου, ο ίδιος κόσμος θα δει κι εμένα και έναν καλλιτέχνη που ξεκίνησε και δούλεψε 40 μέρες. Κάποια σχήματα που είναι μεγάλα και δουλεύουν για ένα ή δύο μήνες μπορεί να βάζουν το Σάββατο το διπλάσιο κόσμο απ\' ότι βάζω εγώ. Άρα πάνω κάτω ο ίδιος κόσμος είναι που βγαίνει στα μαγαζιά και αν κάνεις ένα καλό πρόγραμμα θα έρθει κι εδώ, θα πάει και στον άλλον, θα πάει και παραπέρα. Ο κόσμος έχει κρίση, γνώμη, άποψη...



Παρά την κρίση, βγαίνει ο κόσμος.
Όχι δα! Όχι όπως έβγαινε. Φυσικά και υπάρχει κρίση, φυσικά έχει σταματήσει ο κόσμος να καταναλώνει το ποτό που έπινε παλιά και τα λουλούδια που πετούσε παλιά. Υπάρχει κρίση και στη δουλειά μας.

Αυτή η κρίση δυσκολεύει πιστεύεις έναν νέο τραγουδιστή που θέλει να μπει τώρα στο χώρο από ότι παλιότερα; Δεδομένου ότι τώρα πια υπάρχει και το ίντερνετ. Είδαμε τον Παντελή Παντελίδη να γίνεται όνομα μέσα από το YouTube.
Ανάλογα από το τι σου χρωστάει ο Θεός θα το\' χεις στη ζωή σου. Μπορούσε ο \'\'χ\'\' Παντελίδης να αγοράσει από ένα λαχειοπώλη ένα λαχείο και να του έρθει ο πρώτος αριθμός και να του τύχουν εκατομμύρια. Όσο τύχει έχει ένας που του τυχαίνει το λόττο ή ο πρώτος λαχνός του λαχείου άλλη τόση τύχη μπορεί να έχει ένας άνθρωπος που ξαφνικά, από το πουθενά, γίνεται ένα από τα πρώτα ονόματα της πίστας. Όπως σου είπα και πριν, ότι σου χρωστάει ο Θεός. Και βέβαια ο ίδιος κόσμος που σε “φτιάχνει”, αυτός είναι που έχει απαιτήσεις από εσένα και που αν δεν του δώσεις αυτό που θέλει θα σε απορρίψει. Δεν θα ήθελα ποτέ να γίνω φωτοβολίδα στη ζωή μου, θέλω να μείνω στη δουλειά αυτή πολλά χρόνια και να κάνω αργά βήματα και σταθερά. Δεν κρίνω και δεν ζηλεύω τα παιδιά που βγήκαν από το Fame Story, είναι ένα τρόπος για να δείξεις το ταλέντο σου. Όπως εγώ δείχνω την δουλειά μου κάθε βράδυ την δουλειά μου εδώ κι αυτά τα ριάλιτι είναι ένας τρόπος να δείξεις το αν έχεις κάτι. Αν είσαι μανάβης θα βγάλεις τα φρούτα σου στον πάγκο για να τα δει ο κόσμος, έτσι άμα είσαι τραγουδιστής πρέπει να το δείξεις κάπου. Έτσι πας λοιπόν στο Fame Story και βγάζεις το ταλέντο σου και άμα είσαι καλός θα προχωρήσεις. Άρα είναι ένας πολύ καλός τρόπος και αυτός για να γίνεις γνωστός.

Δηλαδή θα πήγαινες σε ένα ριάλιτι;
Φυσικά θα πήγαινα! Δεν το κατακρίνω. Δεν είναι κακό. Η τηλεόραση αυτή τη στιγμή είναι το πρώτο μέσο επικοινωνίας, η τηλεόραση, το ίντερνετ κι όλα αυτά.



Σε κάτι που δεν έχει σχέση με το τραγούδι, όπως είναι το Dancing with the stars στο οποίο έχουν πάει αρκετοί συνάδελφοί σου;
Όχι, εκεί είμαι κάθετος. Δεν θα έπαιρνα μέρος γιατί εκεί το κάνεις σίγουρα με λόγο να προβάλεις τον εαυτό σου και όχι το ταλέντο σου σαν τραγουδιστής. Όταν λοιπόν είσαι τραγουδιστής και πας καλά σαν τραγουδιστής, δεν μπορείς να γίνεις και χορευτής ξαφνικά. Εκεί το κάνεις μόνο για να βγεις στην επιφάνεια, να πάρεις δημοσιότητα και να γίνει ντόρος γύρω από το όνομά σου. Εγώ δεν έχω ανάγκη. Θέλω να γίνεται ντόρος γύρω από τη δουλειά μου, γύρω από τα τραγούδια που βγάζω, τις live εμφανίσεις που κάνω και τίποτα άλλο. Ούτε με την οικογένειά μου θέλω να ασχολούνται ούτε με το αν χορεύω καλά.

Υπάρχουν στιγμές που να έχεις νιώσει ότι “την έχεις ψωνίσει”;
Σε αυτή τη δουλειά άμα δεν είσαι ψώνιο, πιστεύω, δεν μπορείς να προχωρήσεις. Πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου πάρα πολύ, να παίρνεις δύναμη από το να κοιτάς στον καθρέφτη και να λες “μπράβο αγόρι μου προχώρα,είσαι καλός,”. Γιατί είναι πολλά τα χτυπήματα, πολύ η πίεση της δουλειάς, πολύς ανταγωνισμός και αν δεν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου νομίζω δεν μπορείς να συνεχίσεις σε αυτή τη δουλειά.

Τι είναι αυτό που σε βοηθάει να μην ξεφύγεις από το όριο;
Πάνω απ' όλα είναι η ανατροφή που έχεις από το σπίτι, το τι άνθρωπος είσαι. Το να μην “καβαλήσεις το καλάμι” είναι καθαρά το να έχεις φάει ξύλο μικρός, κατά κάποιον τρόπο. (γέλια)

Θες να μου πεις ότι έχεις φάει ξύλο;
Φυσικά! Ήμουν πολύ άτακτος κι έφαγα και ξύλο.



Τι πιστεύεις ότι κάνει έναν καλλιτέχνη καταξιωμένο;
Πρώτα απ\' όλα είναι το να αντέξει κάποιος πολλά χρόνια στην επιφάνεια. Δεύτερον είναι οι καλές συνεργασίες και τρίτον η προίκα στα τραγούδια που έχεις.

Εσύ θεωρείς ότι είσαι κοντά στην καταξίωση;
Όχι, είμαι πολλά χιλιόμετρα ακόμα. Έχω να διανύσω ακόμα τα χιλιόμετρα του Πάριου, του Βαρδή, του Καζαντζίδη κι όλων αυτών των μεγάλων. Εγώ τώρα στρώνω την μηχανή μου ακόμα.

Θα ήθελες κάποια στιγμή να συνεργαστείς με τον Πάριο ή με κάποιον άλλο μεγάλο καλλιτέχνη;
Δεν νομίζω ότι θα μου έκανε κακό ούτε καλό μια συνεργασία με έναν τέτοιο μεγάλο όνομα. Νομίζω ότι ο κόσμος ο οποίος έρχεται να δει τον Καλλίδη δεν θα είχε πρόβλημα να δει και τον Πάριο ή και το αντίστροφο. Δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου να κάνω μία τέτοια συνεργασία αλλά ποτέ δεν θα έλεγα όχι, στο μέλλον, να συνεργαστώ με τέτοιους ανθρώπους.

Μέχρι τώρα, από τις συνεργασίες που έχεις κάνει ποια είναι αυτή που θυμάσαι πιο έντονα;
Με την Βανδή.



Ποιο είναι το κριτήριο για να επιλέξεις συνεργάτες;
Το σε τι καλλιτεχνική φάση βρίσκομαι. Αν έχω ακόμη κουράγιο να κάθομαι μπροστά και να “τραβάω” το κουπί του εκάστοτε μαγαζιού. Όταν είσαι πρώτο όνομα τραγουδάς τρεις ώρες plus κάθε μέρα και αναλαμβάνεις την επιτυχία αλλά και την αποτυχία ενός σχήματος. Όταν αισθανθώ ότι δεν μπορώ να κάτσω μπροστά, θα ζητήσω την βοήθεια κάποιου.

Δεν θα μπορούσα να μην σε ρωτήσω, θα το πάρεις επιτέλους το κορίτσι;
Κοίταξε, ο γάμος δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου αλλά κάθε ολοκληρωμένος άντρας έχει κάνει κι ένα γάμο, τουλάχιστον. Άρα, πρέπει να παντρευτώ!

Πόσες είναι η ζωή με τόσες γυναίκες στο σπίτι;
Είναι πολύ όμορφα τα συναισθήματα που νιώθω. Το δύσκολο είναι ότι λόγο της δουλειάς μου δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά. Γιατί έχω απεριόριστη ανάγκη για ξεκούραση κι όταν εγώ πηγαίνω σπίτι για να κοιμηθώ αυτά εκείνη την ώρα δραστηριοποιούνται. Ξυπνάνε και θέλουν να παίξουν, καμιά φορά φωνάζουν κιόλας “μπαμπά, μαμά” κι έτσι ξυπνάς....



Είναι όμως ωραία! Πάμε και για τρίτο;

Δεν έχω πρόβλημα, ναι!

Κορίτσι ή θέλουμε κι έναν άντρα στην οικογένεια;

Θα ήθελα ένα αγόρι, φυσικά, αλλά ό,τι θέλει ο Θεός.

Αγαπάτε τα παιδιά πολύ. Θέλετε μεγάλη οικογένεια;
Σίγουρα! Τα παιδιά είναι ευτυχία. Η μητέρα μου πριν κάνει εμένα είχε κάνει πολλές αποβολές, δεν μπορούσε να πιάσει παιδί κι έτσι ζήτησε την βοήθεια του Θεού και λες και την άκουσε ο θεός και της έδωσε εμένα. Μετά από τόσες αποβολές βγήκε η αποβολή εδώ... (γελάει)

Η σύντροφός σου είναι συνέχεια δίπλα σου. Πώς και δεν είναι απόψε εδώ;
Έχει αναλάβει καθήκοντα μητέρας και δεν πολυέρχεται γιατί δεν θέλει να ξενυχτάει.



Σου έχει εμπιστοσύνη δηλαδή.

Αλίμονο, τι λες τώρα!

Είναι μία πολύ όμορφη γυναίκα. Εσύ την ζηλεύεις;

Ζηλεύω αν αγαπήσει περισσότερο τα παιδιά από εμένα. Κατά τα άλλα δεν ζηλεύω. Έχω πολύ εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.


By TLIFE

11.2.13

H Α. Ηλιάδη μιλάει για την συμμετοχή της στη Eurovision!

Το τραγούδι της Αγγελικής Ηλιάδη προκάλεσε έντονα σχόλια από το πρώτο του άκουσμα! Η τραγουδίστρια ωστόσο είναι πολύ χαρούμενη με την συμμετοχή της στη Eurovision και το “1000 και 1 νύχτες” είναι ένα κομμάτι στο οποίο πιστεύει πολύ. Το TLIFE την συνάντησε στην πρώτη παρουσίαση όλων των υποψήφιων κομματιών και μας απάντησε με μεγάλη χαρά για την συμμετοχή της αλλά και τα υπόλοιπα τραγούδια.

Ποια είναι τα συναισθήματά σας τώρα που είδατε ολοκληρωμένο το τραγούδι;

Είναι η πρώτη φορά που το βλέπω κι εγώ. Αυτό για το οποίο ανυπομονούσα ήταν να ακούσει ο κόσμος το κομμάτι. Πάρα πολύ χαρούμενη είμαι σήμερα και πολύ ενθουσιασμένη και περιμένω βέβαια με πολύ αγωνία να δω και τις αντιδράσεις του κόσμου.
/
Το “1000 και 1 νύχτες” είναι ένα κομμάτι ιδιαίτερο και δεν έχουμε δει στην Eurovision κάτι αντίστοιχο. Πιστεύετε ότι θα πάει καλά και θα το αγαπήσει ο κόσμος;
Νομίζω ότι στη Eurovision γενικά δεν υπάρχουν όρια. Έχουμε ακούσει τα πάντα, όσον αφορά τη μουσική. Εμείς, θέλαμε να δώσουμε το δικό μας στίγμα. Θέλαμε να παρουσιάσουμε ένα καθαρά ελληνικό τραγούδι και το αγαπάμε πάρα πολύ και το πιστεύουμε και εύχομαι και ο κόσμος να κάνει το ίδιο.

Από τα υπόλοιπα τραγούδια ποιος σας αρέσει περισσότερο;
Μου αρέσουν όλα τα κομμάτια, το έχω ξαναπεί αυτό, και το καθένα είναι πολύ ιδιαίτερο. Με δικούς του ήχους, με τελείως διαφορετικό ύφος.

Αν δεν καταφέρετε να πάτε φέτος, θα ξαναπροσπαθήσετε μια άλλη φορά; Σας αρέσει η όλη διαδικασία;

Μου αρέσει πάρα πολύ η διαδικασία. Την απολαμβάνω ούτως ή άλλως, είτε πάω είτε δεν πάω. Τώρα για μετά, δεν ξέρω αν θα το ξαναδοκίμαζα.

Πιστεύετε ότι το τραγούδι θα αγαπηθεί στην Ελλάδα ανεξάρτητα με το αν θα είναι αυτό που θα μας εκπροσωπήσει; Θα το ενσωματώσετε και στο επόμενο πρόγραμμά σας;

Εννοείται! Είναι ένα τραγούδι που το αγαπώ εγώ, πρώτα απ\' όλα, πάρα πολύ και ο κόσμος που με γνωρίζει τόσα χρόνια και με ακολουθεί και με στηρίζει είμαι σίγουρη ότι θα το αγαπήσει.

By TLIFE


9.2.13

Θ. Απέργη για την Eurovision: ''Είναι απίστευτη ευκαιρία αυτό που συμβαίνει''

Είναι από τις πιο εντυπωσιακές παρουσίες της φετινής διοργάνωσης της Eurovision και όχι μόνο. Η Θωμαή Απέργη από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε στην μουσική βιομηχανία μας τράβηξε το ενδιαφέρον γιατί έχει αυτό το “κάτι”. Αυτό που ελπίζει ότι θα την κάνει να ξεχωρίσει και μέσα από την υποψηφιότητά της στον ευρωπαϊκό μουσικό διαγωνισμό. Αν θα ήθελε να περιγράψει κανείς με μία λέξη τα συναισθήματα της όμορφης τραγουδίστριας για την συμμετοχή της και το “One last kiss”, που είναι το τραγούδι της, η “χαρά” θα ήταν η πιο αντιπροσωπευτική. Άλλωστε το πάντα λαμπερό χαμόγελό της τα λέει όλα...



Είσαι ενθουσιασμένη με την συμμετοχή σου;
Εσείς πως με βλέπετε; Είμαι πάρα πάρα πάρα πολύ χαρούμενη. Πετάω από την χαρά μου γιατί πιστεύω ότι είναι απίστευτη ευκαιρία για μένα αυτό που συμβαίνει. Νιώθω απίστευτα, ευλογημένη, τυχερή. Δεν σκέφτομαι τίποτα αρνητικό, πετάω πραγματικά! Εντάξει σε οποιαδήποτε περίπτωση θα ήμουν έτσι, είτε πάω είτε δεν πάω. Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό που μου συμβαίνει.

Πώς σου φάνηκε το κομμάτι όταν το είδες ολοκληρωμένο την ημέρα της παρουσίασης;
Μου άρεσε πολύ. Όλα τα τραγούδια μου άρεσαν πολύ. Το δικό μου το καταχάρηκα. Τρελαίνομαι από την χαρά μου, αλήθεια.

Δες πως παρακολούθησε την παρουσίαση του κομματιού της...


Το τραγούδι σου θεωρείς ότι είναι μία διαφορετική πρόταση για τον διαγωνισμό της Eurovision;
Ναι, όλα τα τραγούδια είναι διαφορετικά, όλες οι προτάσεις που γίνονται είναι διαφορετικές. Πιστεύω ότι το δικό μου τραγούδι, το “One last kiss” (επαναλαμβάνει τον τίτλο και γελάει), είναι αυτό που δεν έχει συμμετάσχει η Ελλάδα με αντίστοιχο. Οπότε είναι μία πολύ καλή πρόταση!

/

Από τα υπόλοιπα τραγούδια ποιο ξεχώρισες;
Όλα μου αρέσουν. Αυτό που προτείνει ο Alex και η Georgina είναι ιδιαίτερο. Αυτό που προτείνει η Αγγελική είναι παραδοσιακό, είναι γνωστό άκουσμα και μου άρεσε πολύ η σκηνοθεσία με τα διάφορα όργανα. Η Koza Mostra είναι πάρα πολύ χαρούμενοι κι αυτοί, ο κύριος Αγάθωνας είναι φανταστικός, πολύ ωραία φυσιογνωμία και αυθεντικός άνθρωπος. Οπότε όλα είναι διαφορετικά, όλα είναι καλά!

Αν δεν καταφέρεις να εκπροσωπήσεις εσύ την Ελλάδα στην Σουηδία θα στεναχωρηθείς;
Εσείς τι λέτε; Φυσικά και θα στεναχωρηθώ. Πάρα πολύ θα στεναχωρηθώ αλλά είναι κάτι το οποίο θα μου περάσει και γρήγορα. Είμαι πολύ μικρή εξάλλου, θα μπορούσα να ξαναδοκιμάσω. Όταν όμως προσπαθείς καιρό γι' αυτό με τους συνεργάτες σου, θέλεις τόσο πολύ να εκπροσωπήσεις τη χώρα σου, σε πιάνει το πατριωτικό σου, ε, δεν θα στεναχωρηθείς; Είμαστε άνθρωποι, φυσικά και θα στεναχωρηθώ.

/

Άρα θα ήθελες να ξαναδοκιμάσεις στο μέλλον αν δεν τα καταφέρεις να πας φέτος.

Είναι κάτι το οποίο θα το συζητούσα με την εταιρεία μου την Panik Records και νομίζω πως αν θεωρούσαμε καλή τη στιγμή θα το ξαναέκανα.

Γενικά η Eurovision σαν θεσμός σου αρέσει;
Μου αρέσει πολύ! Σαν τώρα θυμάμαι το καρδιοχτύπι με την Έλενα Παπαρίζου. Την άλλη μέρα έδινα φιλοσοφία, λύκειο ήμουν, και θυμάμαι ότι είχα τρελό καρδιοχτύπι και το παρακολουθώ κάθε χρονιά.


By TLIFE



8.2.13

Μ. Συνατσάκη: "Aν ξανάκανα φέτος το Master chef θα τo έκανα κάπως διαφορετικά"

Συναντήσαμε την Μαίρη Συνατσάκη στην παρουσίαση των τραγουδιών της Eurovision που έγινε το μεσημέρι της Τετάρτης! (δες εδώ όλα όσα έγιναν) Ευδιάθετη και χαμογελαστή, όπως πάντα, έδωσε για μία ακόμη φορά το δικό της στίγμα στην εκδήλωση.

Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να μην την “στριμώξουμε” να μας πει ποιο τραγούδι της άρεσε. Ακόμα, μας μίλησε για την συμμετοχή της στo Master chef, τις κριτικές που έχει δεχθεί αλλά και την σχέση της με το Mad που, όπως είπε, είναι η μεγαλύτερη της ζωής της...

Από τα 4 υποψήφια τραγούδια ποιο σου άρεσε περισσότερο;
Θέλω να τα ξανακούσω σίγουρα αλλά έχω ξεχωρίσει δύο από αυτά, ένα αγγλόφωνο κι ένα ελληνόφωνο. Το ένα λίγο πιο τζαζ και το άλλο λίγο πιο σκα αλλά δεν λέω. Με καταλάβατε!

Εσένα ο θεσμός της Eurovision σου αρέσει;
Ναι, εμένα μ\' αρέσει. Περνάω καλά πολύ καλά. Οι υπεραναλύσεις δεν ταιριάζουν καθόλου σε αυτό τον διαγωνισμό. Είναι για να περνάς καλά, ξέρεις...



Επειδή ακούγονται σχόλια όπως ότι η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να συμμετέχει στον φετινό διαγωνισμό εν μέσω κρίσης.
Από τη στιγμή που χορηγοί και υποστηρικτές και άλλοι άνθρωποι πέρα από τον ελληνικό λαό έχουν δώσει χρήματα για αυτό, νομίζω ότι είναι οκ. Αφού κάποιοι έχουν αυτή τη διάθεση να το κάνουν γιατί να μην το έχουμε; Είναι ένα ψυχαγωγικό πρόγραμμα, δεν είναι κάτι παραπάνω από αυτό και δεν χρειάζεται να το αντιμετωπίζουμε σαν κάτι μεγαλύτερο. Είναι τέλειο αλλά διασκεδαστικό.

Χαίρεσαι όταν που σου δίνεται η ευκαιρία από το Mad να παρουσιάσεις εκδηλώσεις όπως η σημερινή;
Βέβαια, ότι χρειάζεται να κάνω για το Mad πάντα μου αρέσει να το κάνω. Είναι σα σπίτι μου εκεί οπότε ήθελα πάρα πολύ να είμαι εδώ και να βοηθήσω.

Παρόλο που έχεις πολλά πράγματα να κάνεις αυτή την περίοδο.
Ναι, παραμένω στο Mad όμως. Θα είναι δύσκολος ο αποχωρισμός, όταν αυτό συμβεί κάποτε, γιατί είναι πραγματικά σαν ένα παιδί να φεύγει από την οικογένειά του. Είμαι εκεί 8 χρόνια και είναι από τις μεγαλύτερες σχέσεις της ζωής μου. Οπότε, πάντα είμαι εδώ...



Πάμε στο κεφάλαιο Master chef. Μέχρι τώρα έχεις ακούσει πολλά θετικά σχόλια και ότι είσαι ίσως η καλύτερη παρουσιάστριά του.
Άντε καλέ! Εγώ ποτέ δεν το έχω ακούσει αυτό (γέλια)

Εντάξει, σίγουρα υπάρχουν και τα αρνητικά.
Νομίζω ότι υπάρχει πολύ έντονα και το ένα στοιχείο και το άλλο.

Λένε ότι είσαι η πιο “to the point” παρουσιάστρια που πέρασε επειδή σου αρέσει πολύ και το φαγητό και ασχολείσαι περισσότερο.
Αυτό είναι αλήθεια! Έχω ένα ενδιαφέρον ούτως ή άλλος στη ζωή μου για την γαστρονομία και αυτό ταίριαξε καταπληκτικά με τον διαγωνισμό τον οποίο έβλεπα και παλαιότερα σαν φανατική τηλεθεάτρια. Και τώρα σαν τηλεθεάτρια τον βλέπω. Τα σχόλια είναι διαφορετικού ύφους, συχνά. Τα περίμενα όλα και δεν έχω φρικάρει...

Επειδή έχει περάσει καιρός από τα γυρίσματα, το βλέπεις κι εσύ με αγωνία; Σε βλέπω κάθε φορά που το τουιτάρεις πριν το κάθε επεισόδιο.
Ναι, γιατί έχει περάσει καιρός και αλήθεια έχω ξεχάσει πράγματα. Πολύ συχνά με ρωτάνε “τι γίνεται τώρα;” και δεν τους απαντάω και νομίζουν ότι το κάνω μόνο επειδή έχω υπογράψει συμβόλαιο για να μην μιλάω. Κάποια πράγματα τα έχω ψιλοξεχάσει κιόλας και έχω διαφορετικό ενδιαφέρον. Επίσης, βλέπω και τους παίχτες στο σπίτι που εγώ δεν είχα ιδέα τι συνέβαινε εκεί ή στις ατομικές συνεντεύξεις που τους παίρνουν που είναι λίγο πιο ιντριγκαδόρικο όλο αυτό. Οπότε είναι καινούρια πράγματα που δεν είχα ιδέα ότι συνέβαιναν.



Εντοπίζεις λάθη στον εαυτό σου βλέποντάς το;
Φυσικά και υπάρχουν πράγματα τα οποία αν το ξανάκανα φέτος το Master chef θα τα έκανα κάπως διαφορετικά. Δεν θα άλλαζα όμως πάρα πολλά πράγματα, με την έννοια ότι δεν το επιτρέπει και το format να κάνεις κάποια φοβερή αλλαγή σε σχέση με τις προηγούμενες παρουσιάστριας. Προσπάθησα σε αυτή τη πολύ συγκεκριμένη γραμμή που μου δόθηκε να είμαι όσο πιο σωστός επαγγελματίας γίνεται και να την ακολουθήσω και ταυτόχρονα να δώσω λίγα από τα δικά μου στοιχεία.


By TLIFE



5.2.13

Ε. Ζουγανέλη: Το παιδικό της album και όσα μας λέει για τον έρωτα, τις αλλαγές στα μαλλιά, τα τατουάζ και τους γονείς της!

Το TLIFE βρέθηκε στο party γενεθλίων της Ελεονώρας Ζουγανέλη που πραγματοποιήθηκε στο Σταυρό του Νότου πριν από λίγες μέρες. Φυσικά, δεν χάσαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με την τραγουδίστρια και να την ρωτήσουμε αυτά που θέλαμε να μάθουμε. Εκείνη, με ένα μεγάλο χαμόγελο και πολύ καλή διάθεση απάντησε σε όλα, έχοντας απέναντί της άγρυπνο φρουρό την μητέρα της, Ισιδώρα Σιδέρη. (Δες φωτογραφίες από το party)

Η καινούρια δουλειά της Ελεονώρας, που αναμένεται να κυκλοφορήσει σε λίγες εβδομάδες, έχει τίτλο “Μετακόμιση τώρα” κι επειδή ακριβώς σε μία τέτοια φάση είναι και στη ζωή της το υιοθέτησε και για το πρόγραμμα που θα παρουσιάζει φέτος. Θέλοντας να δώσει το δικό της στίγμα στο χώρο εκτός από τα τραγούδια της έφερε και τα δικά της στοιχεία στολίζοντας τους τοίχους με τις παιδικές φωτογραφίες...



Με αφορμή τα γενέθλιά σας, τι εύχεστε για τον εαυτό σας για αυτή τη χρονιά;

Θέλω αυτή η χρονιά να είναι πάλι γενναιόδωρη σε εμπειρίες και συναισθήματα. Να με βοηθήσει να πετύχω το στόχο μου, τον γενικότερο της ζωής μου που είναι να εξελίσσομαι, να προχωράω και να ζω... Αυτό εύχομαι στον εαυτό μου!

Σας αγχώνει το πέρασμα του χρόνου;

Όχι. Ούτως ή άλλως στη ζωή μου γίνονται πολλά πράγματα μαζί, παράλληλα και ο χρόνος περνάει πάρα πολύ γρήγορα και ευχάριστα. Ο χρόνος είναι σχετική έννοια. Δεν πηγαίνω με τον συμβατό χρόνο και αυτό που λέμε Ιανουάριος, Φεβρουάριος... Για μένα ξεκίνησε η ζωή μου σε κάποια στιγμή και συνέχεια προχωράει, προχωράει, προχωράει... Δεν πάω με τα χρόνια αλλά με τις εμπειρίες και χαίρομαι που είναι αρκετές.

Όσον αφορά την επίδραση που έχει στην εξωτερική εμφάνιση. Οι περισσότερες γυναίκες αγχώνονται για το πως μεγαλώνουν και ανατρέχουν σε πλαστικούς.
Νιώθω πάρα πολύ μικρή για αυτή την αλλαγή που μου περιγράφεις. Όχι, δεν έχω κανένα άγχος.



Γιατί αλλάζετε συνεχώς look στα μαλλιά σας; Είναι προσωπική σας ανάγκη, εκτόνωση ή οδηγία από την εταιρία σας;
Όχι, ίσα ίσα το αντίθετο. Οι άνθρωποι του marketing διαφωνούν πάρα πολύ με το ότι αλλάζω συνέχεια την εικόνα μου. Είναι μια προσωπική μου ανάγκη και κάτι που με κάνει εμένα να νιώθω ευχάριστα. Είναι μία απόφαση που παίρνω στη στιγμή...

Πολλές γυναίκες το κάνουν γιατί περνάνε ας πούμε ερωτική απογοήτευση...
Όχι, θα έπρεπε να είχα 100.000 ερωτικές απογοητεύσεις (γέλια) γιατί αλλάζω πολύ πιο συχνά τα μαλλιά μου απ' ότι απογοητεύομαι. Είναι άσχετο. Σε εμένα τουλάχιστον λειτουργεί σαν μία προσωπική ανανέωση.

Βλέπουμε ότι έχετε αρκετά τατουάζ. Το καθένα συμβολίζει κάτι ιδιαίτερο;
Σίγουρα συμβολίζει κάτι. Το αγαπάω πάρα πολύ. Είναι όλα μικρά τα tattoo μου, δεν έχω πολύ μεγάλα. Επτά έχω. Είναι ένα σημάδι το οποίο το βλέπω στο σώμα μου και το χαίρομαι.



Η εικόνα σας σας απασχολεί; Το να είστε ωραία και καλοντυμένη;
Αν μη τι άλλο θέλω να είμαι ένας άνθρωπος που να είναι όμορφος, να είναι στην μορφή του δηλαδή και περιποιημένος. Μου αρέσει οι άνθρωποι να είναι καθαροί, περιποιημένοι, μοσχομυριστοί... Δεν είμαι πολύ υπέρ της μόδας, να ακολουθείς πιστά τα πρότυπα της μόδας. Νευριάζω λίγο με την κριτική που δεχόμαστε για το αν είναι ταιριαστά αυτά που φοράμε ή αν δεν είναι. Δεν με αφορά δηλαδή ποτέ αυτό. Εγώ φοράω ρούχα που νιώθω ότι με κάνουν να νιώθω άνετα και καλά αλλά δεν νιώθω ότι προσβάλω την αισθητική κανενός όταν κυκλοφορώ στο δρόμο. Έτσι, θα ήθελα να είναι όλοι οι άνθρωποι και νομίζω ότι πια οι Έλληνες, πια, είναι όμορφοι γενικά, στο δρόμο κυκλοφορούν καλά.

Σας έχει ενοχλήσει ποτέ κάτι που έχει ακουστεί ή γραφτεί;
Όχι. Νομίζω ότι τα μέσα και οι δημοσιογράφοι, σε σχέση με το πρόσωπό μου, έχουν έναν σεβασμό.

Θεωρείτε ότι μετράει και το γεγονός ότι οι γονείς σας είναι καταξιωμένοι και τους αγαπάει ο κόσμος;
Φυσικά αλλά θεωρώ πιο πολύ ότι είμαι κι εγώ ένας άνθρωπος ο οποίος έχει επιβάλει κάποια πράγματα. Θεωρώ, επίσης, ότι οι δημοσιογράφοι έχουν καταλάβει ότι αυτό που θέλω να κάνω είναι άλλο από τις δημόσιες σχέσεις και την προώθηση της προσωπικής μου ζωής. Νομίζω ότι όλοι έχουμε καταλάβει αυτό που πρέπει να έχουμε καταλάβει και ο ένας σέβεται την δουλειά του άλλου.



Οι διάσημοι γονείς ήταν τροχοπέδη ή λειτούργησαν θετικά στην πορεία;

Σε κάποιους ανθρώπους λειτούργησε θετικά. Σίγουρα το ότι το όνομά μου έχει μία σύνδεση είναι βοηθητικό στο να μείνει σε κάποιους αλλά αυτή η δουλειά σε πετάει πάρα πολύ εύκολα έξω. Νομίζω ότι είναι και θέμα προσωπικής δουλειάς και ένας συνδυασμός πραγμάτων.

Νιώθετε πιο έντονα την ανάγκη να αποδείξετε ότι είστε αυτό που είστε λόγω των δικών σας δυνάμεων;

Όχι, έχει περάσει αυτό το στάδιο, ήταν πολύ στην αρχή όπως είναι πολλά πράγματα πια. Κάνω πολλά χρόνια αυτή τη δουλειά για να έχω ακόμα αυτή την ανασφάλεια.



Παρόλα αυτά με τους γονείς σας είστε πολύ κοντά. Είδαμε και την μητέρα σας ήταν συνεχώς εδώ.
Φυσικά! Η μάνα μου ούτως ή άλλως είναι μία πολύ κλασική μαμά. Έχει σταματήσει το τραγούδι πολλά χρόνια και είναι έτσι κι αλλιώς κλασικοί γονείς άσχετα με το επάγγελμά τους. Είμαστε μια πολύ δεμένη οικογένεια.

Ακόμα και ο Σταυρός του Νότου όπου εμφανίζεστε είναι διακοσμημένος με παιδικές σας φωτογραφίες.
Επιστρέφω σε ένα χώρο που με είχε φιλοξενήσει αρκετά χρόνια πριν, με επιτυχία. Χαίρομαι που αυτή τη στιγμή επιστρέφω πάλι εδώ, με αυτό τον τίτλο “Μετακόμιση τώρα” που είναι ο τίτλος του δίσκου μου αλλά και ο τίτλος της ζωής μου. Βρίσκομαι σε μία φάση μετακόμισης και αλλαγής και νομίζω πως είναι πολύ ταιριαστό έτσι όπως έχει γίνει. Προσπαθήσαμε να βάλουμε στο χώρο κάποια στοιχεία από το χαρακτήρα μου και τη ζωή μου κι γι' αυτό έχει και κάποιες κούτες μετακόμισης και μετακίνησης.



Κάθε φορά που κάνετε μια καινούρια δουλειά, επειδή σας βρίσκει πιο ώριμη από την προηγούμενη, θεωρείτε ότι είναι η καλύτερή σας;

Όχι, δεν το θεωρώ κάθε φορά. Τώρα, είμαι σε μία φάση που νιώθω ότι αυτό που έχω να παρουσιάσω έχει, αν μη τι άλλο, μια αρκετά μεγάλη δόση αλήθειας.

Είσαστε σε ερωτευμένη αυτή την περίοδο;
Είμαι σε μία πάρα πολύ καλή φάση. Όταν αλλάζεις κάτι τόσο πολύ στη ζωή σου ή θα σε φέρει καλά ή θα σε φέρει κακά. Εμένα μου έφερε καλά. Είμαι καλά, συμβαίνουν πάρα πολύ ευχάριστα πράγματα στη ζωή μου και το απολαμβάνω.

Λένε ότι ο πόνος είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης. Εσείς νιώθετε πιο δημιουργική όταν είστε ερωτευμένη ή όταν περνάτε μια πιο δύσκολη φάση;
Είναι πολύ μεγάλη συζήτηση για να μπορέσει να απαντηθεί τόσο γρήγορα. Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να βιώσουμε κάποια πράγματα ή να φανταστούμε ότι βιώνουμε κάποια πράγματα κι όλα αυτά είναι μία πολύ ευχάριστη διαδικασία μέχρι να φτάσεις στη στιγμή να βιώσεις τον πραγματικό έρωτα και την πραγματική ανάγκη για συνύπαρξη. Πιστεύω ότι όταν έρθει αυτή η ανάγκη μας για συνύπαρξη και έρωτα είναι πολύ δημιουργική. Εκεί δεν υπάρχει μεγάλος πόνος ή αν υπάρχει μεγάλος πόνος είναι ταυτόσημος με τον έρωτα και την αγάπη. Την δημιουργία την προκαλούμε εμείς, δεν είναι ωραίο να την αφήνουμε σε ένα γεγονός, ούτε σε πόνο ούτε σε χαρά.



Τα τραγούδια σας προκαλούν πολύ έντονα συναισθήματα στο κοινό από κάτω σας αρέσει;
Φυσικά!

Εσείς το ζείτε τόσο έντονα όσο και το κοινό;
Το νιώθω, το ζω έντονα. Μου αρέσει να το μοιράζομαι, μου αρέσει ο κόσμος να εκτονώνεται μέσα από τα τραγούδια μου. Είναι μία διαδικασία που είναι πάρα πολύ δυνατή και όντως είναι ανταλλαγή.
By TLIFE

31.1.13

Ν. Αγγελής- Μ. Κουρεντή: Mιλούν για την νέα τους ταινία και τις τρέλες που έχουν κάνει για τον έρωτα!

Ένα “άγριο παιδί” συναντά ένα κορίτσι με “κλεμμένα όνειρα” και “η αγάπη έρχεται στο τέλος”. Μιλάμε για τον Νικόλα Αγγελή που γνωρίσαμε μέσα από την επιτυχημένη σειρά του Μega “Άγρια παιδιά” και την Μυριέλλα Κουρεντή που πρωταγωνιστεί στα “Κλεμμένα όνειρα”. Οι δύο νεαροί και πολύ ταλαντούχοι ηθοποιού συναντήθηκαν, για μία ακόμη φορά, στην ταινία του Βασίλη Κεχαγιά “Η αγάπη έρχεται στο τέλος”. Τρεις πραγματικές ιστορίες ανεκπλήρωτου έρωτα αποκτούν στη μεγάλη οθόνη το happy end που ποτέ δεν είχαν.

O Nίκος και η Μυριέλλα “αφηγούνται” την μία από τις τρεις ιστορίες που θα δούμε στην μεγάλη οθόνη από τις 14 Φερβρουαρίου. (Μπορείς να δεις το trailer εδώ)Τα δύο παιδιά μίλησαν στο TLIFE για τα γυρίσματα της ταινίας, την συνεργασία τους αλλά και τι τρελό έχουν κάνει εκείνοι για τον έρωτα με αφορμή τους ρόλους που υποδύονται...

Ο Νίκος και η Στέλλα είναι μεταξύ τους άγνωστοι. Κατά τη διάρκεια μιας νύχτας και εξαιτίας ενός τυχαίου γεγονότος, γνωρίζονται. Όπως, όμως, οι περισσότεροι που συναντιούνται στα ταξίδια, ούτε ο Νίκος, ούτε η Στέλλα πιστεύουν ότι αυτό το βράδυ θα έχει συνέχεια. Καθώς, επίσης, κανείς από τους δύο δεν πιστεύει στις μαγικές στιγμές ή στον ξαφνικό, μεγάλο έρωτα, είναι μάλλον περίεργο που αποφασίζουν να ξανασυναντηθούν. Όπως περίεργος είναι κι αυτός ο ενθουσιασμός που αισθάνονται στην προοπτική αυτής της συνάντησης. Η μοίρα, όμως, έχει άλλα σχέδια.”



Έχεις δει ολοκληρωμένη την ταινία ή θα την δεις κι εσύ στις 14 Φεβρουαρίου; Έχεις αγωνία για το αποτέλεσμα;

Μυριέλλα:
Δεν την έχω δει ολόκληρη την ταινία. Θα την δω μια και καλή στην επίσημη πρεμιέρα. Μερικές φορές είναι ωραίο να υπάρχει μια γλυκιά αγωνία αλλά ταυτόχρονα είμαι σίγουρη πως θα φύγω ικανοποιημένη από την αίθουσα όταν την δω γιατί εμπιστεύομαι πάρα πολύ όλους τους ανθρώπους που συνεργαστήκαμε για αυτή τη δουλειά. Λειτούργησαν με ακρίβεια και ομαδικά. Στα γυρίσματα ο καθένας είχε κι ένα ξεχωριστό τρόπο να φέρνει ισορροπία. Αυτό από μόνο του με καλύπτει και αυτό που ευελπιστώ είναι να φανεί στο αποτέλεσμα.

Νικόλας:
Θα την δω στην πρεμιέρα. Δεν την έχω δει, όχι. Πάντα έχω μια αγωνία σε σχέση με το αποτέλεσμα όμως επειδή ήταν πολύ ευχάριστη η διαδικασία των γυρισμάτων, έτσι κι αλλιώς, έχω πάρει την ικανοποίησή μου από αυτό. Τώρα, άμα είναι καλό και το αποτέλεσμα ακόμα καλύτερα.

Πώς ήταν η συνεργασία μεταξύ σας;

Μυριέλλα:
Με τον Νικόλα είχαμε συνεργαστεί ξανά σε μια ταινία που λέγεται "Ο Θάνατος που ονειρεύτηκα" του Παναγιώτη Κράββα και από τότε μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση και σαν ηθοποιός και σαν άνθρωπος. Είχα σκεφτεί πώς, επειδή τότε οι ρόλοι μας δεν είχαν σχεδόν καθόλου αλληλεπίδραση μεταξύ τους, πόσο θα ήθελα κάποια στιγμή να παίξουμε μαζί κάπου που να εμπλακούμε μεταξύ μας περισσότερο. Τελικά η ζωή μας έφερε μαζί να γυρίσουμε μια γλυκιά, πολύ απλή, άμεση και αληθινή ιστορία και τώρα που το σκέφτομαι δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον καλύτερο Νίκο να ταιριάξει με την Στέλλα από την προσέγγιση του Νικόλα.

Ο Νικόλας με συμπλήρωνε. Και παρόλο που στη ζωή του έχει πολύ ενέργεια και χιούμορ, στη δουλειά λειτουργεί διαφορετικά. Εκπέμπει εσωτερική ηρεμία, έχει στοχευμένη απλότητα, αλληλεπιδρά γοητευτικά πάντα σε ότι του δώσεις, είναι συγκεντρωμένος και ανθρώπινος. Ακούει πολύ, παρατηρεί πολύ. Με έκανε να νιώσω ασφάλεια και ήταν εκεί για εμένα και στα εύκολα και στα δύσκολα. Με λίγα λόγια, πέρασα τέλεια μαζί του, έμαθα πολλά, έδωσα πολλά, δημιουργήσαμε αβίαστα, γελάσαμε, επικοινωνήσαμε πολύ ωραία και τον ευχαριστώ για όλα. Πάνω από όλα, γιατί ενώ είμαστε αρκετά διαφορετικοί άνθρωποι, μαζί καταφέραμε εξ' αρχής και βρήκαμε κοινό κώδικα.

Νικόλας:
Ήταν πολύ καλή η συνεργασία μου με την Μυριέλλα. Νομίζω και οι δύο το απολαύσαμε και συνεννοηθήκαμε πολύ καλά.

Θυμάσαι κάτι αστείο ή περίεργο που έγινε στα γυρίσματα;

Μυριέλλα:
Είμαστε με τονΝΙκόλα στα γυρίσματα της ταινίας Love in the end, 4 Οκτωβρίου, 2 το βράδυ στην παραλία της Θεσσαλονίκης για να κάνουμε κάποιες σκηνές, με κοντομάνικα και καλοκαιρινές ζακετούλες γιατί η εποχή σεναριακά ήταν καλοκαίρι. Ξαφνικά άρχισε να έχει τόση υγρασία που κάθε τρεις και λίγο έπρεπε να ξανά φτιάχνουμε το μαλλί μου γιατί από το φριζάρισμα γινόταν λες και είχα παραβρεθεί σε live κάποιας metal μπάντας αλλά το χειρότερο ήταν ότι είχα αρχίσει να τουρτουρίζω και μην μπορώ να μιλήσω από το κρύο. Σε κάθε λήψη στη σκηνή που καθόμαστε μπροστά στη θάλασσα είχαμε κουβέρτες που μας τις έπαιρναν στο 3..2..1..πάμε... και ζεστό τσάι που μου έφτιαχναν για να σταματήσει η γνάθος να ανεβοκατεβαίνει. Επίσης θυμάμαι τον Νικόλα να μου δίνει κουράγιο και να με επαινεί για να μου ενισχύσει την αυτοπεποίθηση μου. Αυτό θα πει συναδελφικότητα.

Νικόλας:
Γενικώς οι στιγμές που και οι δύο μπορεί να είχαμε δυσκολία. Ήταν ένας μεγάλος όγκος δουλειάς που έπρεπε να βγει σε πολύ λίγες μέρες οπότε είναι φυσικό να έχουμε αγωνίες, να έχουμε την δυσκολία του τι θα συμβεί και πως θα το κάνουμε, το αν είναι σωστός ο δρόμος που έχουμε διαλέξει... Πιο πολύ πλάκα είχαν οι φάσεις που ήμασταν λίγο πανικόβλητοι και προσπαθούσε ο ένας να ενθαρρύνει τον άλλον και να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας για να βγει το αποτέλεσμα. Κάτι συγκεκριμένο δεν μου έρχεται τώρα στο μυαλό...



Πώς σου φαίνεται που δίνεται happy end σε ιστορίες με ανεκπλήρωτους έρωτες;

Μυριέλλα:
Μου αρέσει. Είμαι υπέρ των θετικών και αισιόδοξων μηνυμάτων ειδικά την συγκεκριμένη εποχή γιατί πιστεύω πως όλοι έχουμε ανάγκη από ελπίδα, ελαφρότητα, αυτοσαρκασμό και χιούμορ για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που έχουν προκύψει.

Νικόλας:
Είναι μία μορφή ανταπόκρισης κι αυτή. Θέλω να πω, μπορείς να περιγράψεις ρεαλιστικά μία κατάσταση, μπορείς να δώσεις και την κατάληξη που εσύ επιθυμείς και για να εξυπηρετήσεις την ανάγκη του κοινού, που πιθανώς σε κάποιες φάσεις να θέλει να δει ιστορίες με ευχάριστο τέλος. Γιατί υπάρχουν κι όλες αυτές οι ιστορίες! Δεν είναι πάντα ο έρωτας μια υπόθεση καταστροφής, οδύνης και πόνου. Υπάρχουν ιστορίες που τελειώνουν ευχάριστα και όλα πηγαίνουν καλά εντέλει οπότε ίσως, από μία άποψη, να είναι ενδιαφέρον αυτό γιατί, σου ξαναλέω, νομίζω είναι ρεαλιστικό και αυτό. Εμένα μου αρέσει κιόλας να δω μια ερωτική ιστορία που έχει ένα ευχάριστο τέλος, με ανεβάζει, με εξυπηρετεί συναισθηματικά.

Έχεις κάνει κάτι τρελό για έναν έρωτα;

Μυριέλλα:
Ειδικά πιο μικρή είχα την τάση να κάνω πολλές τρέλες. Από ταξίδια να δω αυτόν που είχα ερωτευτεί μέχρι και να του συγχωρήσω την απιστία. Είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι σε τυφλώνει. Θυμάμαι την δασκάλα που είχα στο δημοτικό την κυρία Κωστούλα να μας λέει ότι ο έρωτας απογειώνει ενώ η αγάπη προσγειώνει και θεμελιώνει. Είχε δίκιο. Μεγάλωσα και το διαπίστωσα.

Νικόλας:
Νομίζω πως ναι. Ο καθένας βέβαια μπορεί να απαντήσει σε αυτό σε σχέση με τα δικά του μέτρα. Ο άλλος μπορεί να σου πει ότι πήγε στην Αμερική για να βρει τον έρωτα της ζωή του. Εγώ δεν έχω κάνει κάτι τόσο, ξέρεις, οριακό (γέλια). Για τα δικά μου μέτρα νομίζω ότι έχω κάνει πράγματα, τα οποία τα θεωρούσα κι εγώ και οι άνθρωποι που ήταν γύρω μου τότε, αρκετά τρελά. Έτσι κι αλλιώς ο έρωτας είναι μια διαδικασία που θα σε βάλει να συμπεριφερθείς, έτσι, με μία έλλειψη φόβου κι με ένα μεγάλο ρίσκο σε σχέση με αυτό που πρόκειται να συμβεί, το να καταστραφείς, ας πούμε, από έναν έρωτα. Ο έρωτας από μόνος του είναι μία τρέλα!

Ο κόσμος σε αναγνωρίζει στο δρόμο μετά τις τηλεοπτικές σου δουλειές; Σου αρέσει αυτό ή σου προκαλεί αμηχανία;

Μυριέλλα:
Δεν μου προκαλεί αμηχανία. Αντιλαμβάνομαι πως γι\' αυτούς είμαι πολύ οικεία και ειδικά τώρα με το καθημερινό με βλέπουν και νομίζουν ότι με ξέρουν. Έτσι γελάω συχνά με σχόλια του τύπου καλέ εσύ είσαι πολύ γλυκιά στην πραγματικότητα ενώ στο σίριαλ φαίνεσαι αντράκι και τσαμπουκαλού.. Δηλαδή τι περίμεναν; Να είμαι απότομη; Να τους βρίσω; Ή που μου λένε κουράγιο για τις δυσκολίες της ηρωίδας μου. Την πιο πετυχημένη και άσχετη ερώτηση που μου έκανε κοπέλα για την ταινία της Lacta ήταν πόσες σοκολάτες έφαγα στα γυρίσματα και εάν παρέλειψα γεύματα για να μην παχύνω. Και της απάντησα ότι σοκολάτα παρόλο που μου αρέσει πάρα πολύ, τρώω γενικά μόνο για να μου δίνει ενέργεια αλλά ότι τίμησα ιδιαιτέρως την Θεσσαλονικιώτικη κουζίνα.

Νικόλας:
Ναι, με αναγνωρίζει. Εντάξει, όσο περνάνε τα χρόνια από το σήριαλ έχει σταματήσει να υπάρχει τόσο έντονα αυτό όσο υπήρχε την περίοδο που προβαλλόταν το σήριαλ αλλά είναι κάτι που, από τότε, με έναν τρόπο έγινε μία καθημερινότητα. Με έναν τρόπο μπήκε στη ζωή μου σαν σκέψη, σαν νοοτροπία πως , πλέον, με βλέπουν οι άλλοι. Γιατί πλέον οι άλλοι σε κοιτάνε. Πριν μπορεί να μην με κοιτάζανε αλλά τώρα με κοιτάνε κι αυτό, ξέρεις, έχει μία μεγάλη ιδιαιτερότητα γιατί μπορεί να σε κάνει να φέρεσαι αντίστοιχα με το πως θέλουν οι άλλοι να φερθείς. Θα πρέπει να στήνεσαι, να ποζάρεις συνέχεια... Μπορεί να γίνει μεγάλη παγίδα.

Αν ο άλλος είναι ευγενικός και απλά θέλει να σου εκφράσει την εκτίμησή του δεν έχω κανένα θέμα με αυτό αλλά το να σε κοιτάζουν... Το βλέμμα αυτό έχει πάντα μία προσδοκία, την σκέψη του τι κάνει αυτός, πως κινείται, πως κοιτάζει, πως κουνάει τα χέρια του, πως στέκεται... Άμα σταθείς και επενδύσεις πάνω σε αυτή την προσδοκία των άλλων μπορεί να γίνει πραγματικά πολύ επικίνδυνο για την ψυχική σου ισορροπία. Είναι πολλοί συνάδελφοι που έχουν πέσει σε αυτή την παγίδα και έχουν μεγάλο πρόβλημα σε σχέση με αυτό, αλλάξανε τελείως οι ίδιοι, αυτό που λέμε ότι “την ψώνισα”. Είναι μία τέτοια διαδικασία, δηλαδή από αυτό προέρχεται. Όσοι άνθρωποι βιώνουμε αυτή την έκθεση θα την ψωνίσουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Το ψώνιο δεν είναι μόνο αυτή η εικόνα του ανθρώπου που υπερπροβάλλεται και ποζάρει συνέχεια. Οποιαδήποτε συμπεριφορά η οποία δηλώνει ανωτερότητα απέναντι στους άλλους είναι το “ψώνιο” και νομίζω κι εγώ το έχω περάσει. Και το περνάω συνέχεια απλά το παρατηρώ και έρχομαι αντιμέτωπος με αυτό γιατί μου κοστίζει κι εμένα. Πάντα το να παίρνεις σε ανώτερη θέση από τους άλλους σου κοστίζει και προσωπικά.



Αυτό πιστεύεις είναι θέμα ανθρώπου ή παίζει ρόλο και το περιβάλλον σου, να έχεις κάποιον να σε προσγειώνει;


Νικόλας:
Το ένα φέρνει το άλλο. Η διαπαιδαγώγησή σου, ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τη ζωή συνολικά, προέρχεται από τους ανθρώπους που σου έχουν δώσει αυτή την παιδεία. Δεν είναι παιδεία γνωσιακή μόνο, είναι μία ηθική ή υπαρξιακή παιδεία. Έχει πολύ μεγάλη σημασία να έχεις ανθρώπους οι οποίοι είναι σταθεροί σαν σχέσεις και με τα χρόνια έχουν παραμείνει σχέσεις, φιλίες και δεσμοί ανεξάρτητα με το ποια θέση έχεις εσύ μέσα στην κοινωνία. Είτε είσαι ο βασιλιάς είτε είσαι ζητιάνος γι\' αυτούς είναι το ίδιο οπότε αυτό από μόνο του σε κρατάει σε μία ισορροπία και σε μία ησυχία προσωπική. Ή τελοσπάντων σε βοηθάει όταν πας να ξεφύγεις, σου δείχνει ότι “ξέρεις τι, να για μας δεν παίζει ρόλο ποιος είναι ο ρόλος σου” (γέλια)

Είσαι σε μία από τις ελάχιστες τηλεοπτικές παραγωγές που γίνονται φέτος, τα “Κλεμμένα όνειρα”. Αυτό σε κάνει να νιώθεις τυχερή;

Μυριέλλα:
Φυσικά και νιώθω τυχερή. Όταν καταρρέουν τα πάντα γύρω σου και παρόλα αυτά στέκεσαι στα πόδια σου δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μέσα στο σπίτι να κλαίω την μοίρα μου οπότε εάν δεν είχα δουλειά στον χώρο μου θα έκανα κάτι άλλο. Χαίρομαι που τελικά δεν χρειάστηκε γιατί η κάθε εμπειρία πάνω σε αυτό το δύσκολο και πολύπλευρο επάγγελμα που έχω επιλέξει για εμένα είναι κι ένα μάθημα που αποτυπώνεται μέσα μου για πάντα. Ενώ η αδράνεια για παραπάνω απο τρεις μήνες που σου δίνουν οι διακοπές είναι ένα βήμα πίσω. Είναι στη φύση του ηθοποιού να βρίσκεται σε εγρήγορση και σε ετοιμότητα. Δεν γίνεται να κάθεται. Τον διαλύει και τον γεμίζει ανασφάλειες.



Πες μας δυο λόγια για την παράσταση ““Σέρλοκ Χολμς - Ο σκύλος των Μπάσκερβιλ” στην οποία πρωταγωνιστείς.

Νικόλας:
Το έργο είναι μία παρωδία του κλασικού έργου του Σερ Άρθουρ Ντόιλ. Είναι ένα κλασικό, αυθεντικό, ας πούμε ατόφιο, αστυνομικό μυθιστόρημα το οποίο εμείς το παρωδούμε φυσικά. Δεν το παρωδούμε, εμείς, αλλά η αγγλική του διασκευή από μια ομάδα τριών ανθρώπων που μέσα από αυτοσχεδιασμούς και δικά τους πειράματα έβγαλαν αυτό το έργο, το διασκεύασαν. Έχει πολύ ενδιαφέρον. Εγώ κάνω τον Σερ Χένρι Μπάσκερβιλ (μας το με άπταιστη αγγλική προφορά) ο οποίος είναι ένας ευγενής που πεθαίνει ο θείος του από το σκυλί, έρχεται να πάρει την περιουσία και πηγαίνει στο κτήμα των Μπάσκερβιλ. Ο Σέρλοκ Χολμς υποψιάζεται ότι ο σκύλος σκοτώνει όλους τους Μπάσκερβιλ για κάποιο λόγο αποφασίζει να τον προστατέψει μαζί με τον βοηθό του, τον Γουότσον.

Είναι μία παρωδία η οποία κινείται πιο πολύ καταρρέοντας τους ρόλους και αυτών των προτύπων του αψεγάδιαστου, ισχυρού, πανέξυπνου άνδρα όπως είναι ο Χολμς ενώ εκθέτει και το ταξικό κομμάτι του ευγενή ο οποίος είναι στον κόσμο του τελείως και χρειάζεται κάποιον να τον μαζεύει συνέχεια γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί να κάνει του κεφαλιού του, την σχέση του Γούτσον με τον Χολμς... Όλα αυτά τα στοιχεία, τα οποία υπάρχουν έτσι κι αλλιώς μέσα στο πραγματικό έργο, τα διογκώνει ακόμα περισσότερο η παρωδία και την στάση των ηθοποιών σε σχέση με την δουλειά τους και αυτό που κάνουν. Γιατί εμείς οι ίδιοι οι ηθοποιοί είμαστε αυτοί που δυσκολευόμαστε να ανεβάσουμε αυτή την παράσταση, είναι κι αυτό μέρος της. Φέρνουμε τις δικές μας φοβίες, διακόπτουμε το έργο γιατί κάποιος με άγγιξε στα παρασκήνια, εγώ φοβάμαι τα φαντάσματα... Γίνονται διάφορα και σε σχέση με τους ηθοποιούς οπότε κι αυτό σχολιάζεται πάρα πολύ έντονα και έχει και πλάκα.

Θέατρο, τηλεόραση ή κινηματογράφος; Πού νιώθεις μεγαλύτερη χαρά να δουλεύεις;

Μυριέλλα:
Αν και έχω ελάχιστη επαγγελματική εμπειρία πάνω στο θέατρο αυτό ήταν η αφορμή μου να σπουδάσω σε δραματική σχολή. Το θέατρο σου δίνει την ικανότητα να απολαύσεις ολοκληρωμένα την διαδρομή που διανύεις σε όλη την διαδικασία πρόβες-παραστάσεις. Έχεις χρόνο να εμβαθύνεις και να εξερευνήσεις με την ησυχία σου τον ρόλο, έχεις ξεκάθαρη γραμμή για την πλοκή με αρχή-μέση-τέλος σε λογική σειρά.

Στηρίζεται στο: δράση-αντίδραση. Το συναίσθημα κι ο λόγος είναι αληθινά γιατί προκύπτουν από αλληλουχία γεγονότων που άπαξ κι είσαι παραδωμένος στην κάθε κατάσταση δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγεις και να νιώσεις ψεύτικος ή εκτός.

Ενώ στον κινηματογράφο πρώτον δεν υπάρχει σειρά δηλαδή σήμερα μπορεί να γυρίσουμε π.χ.την σκηνή του σταθμού κι αύριο την βόλτα που υποτίθεται πως σεναριακά προηγείται και δεύτερον χρειάζεσαι τον απόλυτο έλεγχο ακόμα και στο πόσες φορές θα ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου. Είναι η ακρίβεια και η τεχνική τα εργαλεία σου και όσο και να θες να αφεθείς απόλυτα όπως στο θέατρο δεν γίνεται γιατί μπορεί ακόμα και μια φυσική αντίδρασή σου να γράψει στον φακό ψεύτικη ή να σε πετάξει εκτός ρόλου.

Ο φακός μεγενθύνει τα πάντα. Π.χ. η Γκλεν Γκλόουζ κάνει κάτι που είναι πολύ ενδιαφέρον όταν παίζει σε ταινίες, που στην κάμερα της δίνει τρομερή δύναμη ενώ στο θέατρο δεν την εξυπηρετεί τόσο πολύ. Μπορεί χωρίς καν να μιλήσει ή να πάρει κάποια έκφραση, μόνο και μόνο με την δύναμη του καρφωμένου βλέμματός της να σου περάσει όλα όσα σκέφτεται η ηρωίδα της εκείνη την στιγμή.

Νικόλας:
Το καθένα έχει τελείως διαφορετική χαρά. Η τηλεόραση είναι μια διαδικασία η οποία γίνεται πάρα πολύ γρήγορα και έτσι δεν μπορούμε να μιλήσουμε για καλλιτεχνική δραστηριότητα, κατά την άποψή μου. Ίσως να έχουν γίνει και δουλείες που να είχαν τον χρόνο που χρειαζόταν για να πατήσει όλη η ομάδα πάνω σε κάτι το οποίο θα έχει μία αξία. Ο κινηματογράφος έχει κι αυτός ενδιαφέρον γιατί ενώ έχεις να κάνεις πάλι με τα ίδια πράγματα, με μία ιστορία κι έναν άνθρωπο που αναλαμβάνει να την στήσει αυτή την ιστορία, ο σκηνοθέτης, με τους ηθοποιούς οι οποίοι θα την αφηγηθούν είναι τελείως διαφορετικό το μέσο και η προσέγγιση. Έχει πολύ ενδιαφέρον σαν διαδικασία, έχει πλάκα και μου είναι αρκετά ευχάριστο αν και στην Ελλάδα δεν γίνονται πολλές ταινίες. Εγώ έχω κάνει τρεις ταινίες μέχρι τώρα και αισθάνομαι ότι είμαι και τυχερός.

Τώρα, το θέατρο νομίζω είναι μία τελείως διαφορετική υπόθεση. Για μένα αυτό είναι η δουλειά με την έννοια ότι έχεις να κάνεις με κείμενα τα οποία έχουν πάει σε πολύ μεγάλο βάθος. Φιλοσοφικά, υπαρξιακά, πολιτικά, συναισθηματικά, πάνω σε όλα τα κομμάτια του ανθρώπου και την ανθρώπινη κατάσταση. Οπότε από εκεί και μόνο έχεις μία αφετηρία που μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή σου, διαβάζοντας ή επικοινωνώντας αυτά τα κείμενα στο κοινό. Η διαδικασία από μόνη της στο θέατρο κι εκείνη πάει σε πολύ μεγάλο βάθος κι έχεις αρκετό για να δουλέψεις.

Πλέον έχει εξελιχθεί το θέατρο και δεν είναι όπως ήταν 40 και 50 χρόνια πριν που μπορεί να ήταν πιο παγιωμένα τα πράγματα και οι μέθοδοι. Τώρα, οι άνθρωποι δουλεύουμε πολύ περισσότερο με αυτοσχεδιασμούς, βρίσκουμε πράγματα δικά μας κομμάτια που δεν είναι προκατασκευασμένα αλλά τα ανακαλύπτουμε κείνη την στιγμή οπότε για μένα, πολλές φορές, είναι σαν “τελετή”. Το λέω έτσι γιατί συμβαίνει κάτι μυστηριακό και η αλληλεπίδραση με τους συναδέλφους και είναι και μία σπουδή πάντα η κάθε συνεργασία πάνω σε συγκεκριμένα πράγματα, έχεις να αντιπαρατεθείς με δικά σου θέματα που προκύπτουν... Όλα αυτά για μένα το κάνουν το θέατρο πολύ ξεχωριστό σε σχέση με τους υπόλοιπους τρόπους αφήγησης.

By TLIFE